Ο Γιάννης Φέρτης, ηθοποιός με ισχυρή παρουσία στο θέατρο, άφησε το αποτύπωμά του και στον ελληνικό κινηματογράφο. Ήταν μία σταθερή αξία του. Υπήρξε ζεν πρεμιέ με έναν δικό του τρόπο, ο οποίος τον απομάκρυνε από τις κορώνες του ανάλαφρου θεάματος ή τις υπερβολές του μελό. Το πηγαίο ταλέντο του ήταν η δημιουργία λιτών χαρακτήρων. Εμφανίστηκε σε ταινίες που του εξασφάλιζαν τους οικονομικούς πόρους για να στηρίξει τα σχέδιά του στο θέατρο. Συνδέθηκε, όμως, και με έργα ανήσυχων δημιουργών κατά την περίοδο μετάβασης του κινηματογράφου μας από το κλασικό προς το νέο. Ερμήνευσε τον Ορέστη στην «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Στάθηκε με απλότητα κι άνεση δίπλα στη Μπέτυ Αρβανίτη και τον Πέτρο Φυσούν στην ταινία «Ζεστός μήνας Αύγουστος», ένα φιλόδοξο εγχείρημα ελληνικού νουάρ από τον Σωκράτη Καψάσκη. Η ίδια ερμηνευτική σιγουριά τον διέκρινε στο αντιηρωικό και παραγνωρισμένο «Μπλόκο» του Άδωνι Κύρου, αλλά και στο αντιστασιακό δράμα «Με τη λάμψη στα μάτια» του Πάνου Γλυκοφρύδη. Κατά τη δεκαετία του ’80 έπαιξε στο «Ευτυχισμένο πρόσωπο της Λεωνόρας» του Ντίνου Μαυροειδή και στην «Υπόγεια διαδρομή» του Απόστολου Δοξιάδη. Ο τελευταίος ρόλος του στον ελληνικό κινηματογράφο ήταν, το 2008, στη διασκευή του έργου του Κωνσταντίνου Θεοτόκη «Σκλάβοι στα δεσμά τους» από τον Τώνη Λυκουρέση.

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αποχαιρετά έναν σπουδαίο καλλιτέχνη εκφράζοντας τα βαθιά συλλυπητήριά του στην οικογένειά του, στους φίλους του και σε όλους όσοι τον αγάπησαν.